پایدارسازی سطوح شیب دار سنگی – Rock Slope Stabilization

یکی از انواع حوادثی که هر ساله خسارات مالی و جانی فراوانی را بر فعالیت های عمرانی وارد می نماید پدیده ناپایداری دامنه ها و شیب های تند در جاده ها می باشد. وجود عوامل مستعد کننده ناپایداری دامنه ها نظیر شیب های تند و از جمله عوامل ایجاد خسارت می توان به هدر رفت سریع خاک، تخریب اراضی کشاورزی و مسکونی، جنگل ها، جاده ها و… می باشد. در این پژوهش مدیریت کاهش هزینه در دامنه های سنگی و شیب های خاکی ناپایدار مورد نظر است و سعی بر این است تا پایدارسازی شیب های خاکی و دامنه های سنگی با کمترین هزینه ممکن به انجام رسد. دامنه های سنگی متحرک در اغلب موارد با بهبود وضعیت زهکشی داخلی شان و ارائه راهکاری در جهت خروج آب و جلوگیری از هوازدگی پایدار می شوند.

پایدارسازی شیروانی‌ها به شرایط استاتیکی خاک یا صخره‌ای شیب‌دار برای مقاومت در برابر حرکت‌های توده ای اشاره دارد. وضعیت پایداری دامنه‌ها موضوع مطالعه و تحقیق در مکانیک خاک، مهندسی ژئوتکنیک و زمین‌شناسی مهندسی است. تجزیه و تحلیل پایداری شیب شامل روش‌های استاتیک و پویا، تحلیلی یا تجربی برای ارزیابی پایداری سدهای خاکی، خاکریزها، دامنه‌های حفر شده و شیب‌های طبیعی در خاک و سنگ است. تجزیه و تحلیل‌ها عموماً با هدف درک دلایل خرابی شیب رخ داده یا عواملی که به‌طور بالقوه می‌توانند حرکت دامنه شیب دار را تحریک کنند، منجر به لغزش زمین شود.

حرکات دامنه ای از بسیاری جهات از جمله از نظر بزرگی ، سرعت وقوع و قابل پیش بینی بودن با یکدیگر تفاوت دارند. اصلی ترین عامل در حرکت یک ذره بر روی سطح شیب دار نیروی گرانش زمین (ثقل) است. برای بررسی بهتر نقش شیب دامنه و نیروی گرانش، می‌توان بردار معرف وزن جسم روی سطح شیبدار به دو مولفه موازی سطح لغزش و عمود بر آن تجزیه کرد.